ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ (24/2) – Γεννήθηκε η Γιώτα Λύδια

Στην πολύχρονη πορεία της στο τραγούδι «ήταν περισσότερο κυρία από όσο έπρεπε», έτσι ακριβώς μου τη χαρακτήρισε ο Άκης Πάνου.

Μια μεγάλη κυρία που τραγούδησε με προσωπικό χάρισμα και αφοπλιστική πειστικότητα σμυρνέικα τσιφτετέλια, καρλασιμάδες και αργόσυρτους μανέδες, δημοτικά, τσάμικα, καλαματιανά, μπάλλους, κλασικά λαϊκά, ζεϊμπέκικα, χασάπικα, συρτορούμπες έως ελαφρά και έντεχνα τραγούδια. Ό,τι έβαζε στα χείλη της μεταμορφωνόταν, αποκτώντας άλλη διάσταση, ομορφιά και ψυχισμό. Η γκάμα της ήταν τέτοια που της επέτρεπε να κινείται με χαρακτηριστική άνεση σε όλα τα μήκη και πλάτη του τραγουδιού. Απ’ το Σύ μου χάραξες πορεία στο Γιατί θες να φύγεις, απ’ το Γύρνα πάλι γύρνα στο Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι, απ’ το Μια Μελαχροινή στο Πες μου γιατί, απ’ την Ιτιά και το Γεροτσέλιγκα στο Χτυπώ νεκροί κι ανοίχτε μου, απ’ το Η Τσιγγάνα η Μαρίτσα στα Ηλιοβασιλέματα, απ’ το Η μάνα μου δέρνει στο Αχ! ας μπορούσα, απ’ το Στη χειμωνιάτικη βροχή στο Ξυράφι, απ’ το Όσα λουλούδια μάδησα στο Συρματοπλέγματα βαριά, απ’ το Σαν ζητιάνα σε ζητώ στο Κοιμήσου αγγελούδι μου, απ’ το Νά’ χα εκατό καρδιές στο Ποιος δρόμος, ποια χέρια, απ’ τον Κλέφτη ψαρά στο Σε ποιον να πω τον πόνο μου. Απ’ τις Σεβιλλιάνες στο Βάλ’ το κόκκινο φουστάνι, απ’ το Αχ Μουσταφά στο Τι να το κάνω πως είσ’ ωραίος, απ’ το Μελαχροινή μου κοπελιά στο Η πιο μεγάλη ώρα…

Πηγή ogdoo.gr