Πέντε ερωτήσεις στον Γιάννη Ταυλά.
Καλησπέρα Γιάννη,
- Ένας “απόφοιτος λυκείου” πώς είναι δυνατόν να κάνει τόσα πολλά πράγματα ταυτόχρονα; να διευθύνει την “Ανοικτή ορχήστρα”, να γράφει συμφωνική μουσική και να συμμετέχει και σε μουσικές παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα;
- Είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο ένας “ανειδίκευτος” εργάτης στις μέρες μας να αναγκάζεται να κάνει πολλές δουλειές του ποδαριού και του κεφαλιού για να τα βγάλει πέρα, το μεροκάματο να βγαίνει και να είμαστε καλά.
- Όλα αυτά έγιναν από ανάγκη ή ήταν υποχρέωση σου να τις καταθέσεις στο κοινό;
- Κάποια γίνονται από ανάγκη, κάποια άλλα προκύπτουν στην πορεία, κάποια άλλα είναι εσωτερική επιταγή. Το ίδιο ισχύει για όλους πιστεύω ανεξάρτητα με το τι καταπιάνεται ο καθένας.
- Τα «τραγούδια μίας χρήσης» μου θυμίζουν τα καλαμάκια μιας χρήσης που η γιαγιά μου τα έπλενε για να τα χρησιμοποιήσουμε ξανά και ξανά. Ταυτίζεσαι με αυτό;
- Είναι δόκιμη παρομοίωση αυτή, τα τραγούδια μου είναι κάτι ευτελές, ήρθαν να τα χρησιμοποιήσεις για λίγο και να συνεχίσεις το scroll down στο κινητό, κάποιοι όμως σαν τη γιαγιά σου ίσως έχουν μια πιο οικολογικό πολιτιστική συνείδηση.
- Οι επιρροές σου στην ενορχήστρωση;
- Συνήθως δεν μου αρέσει να απαντώ συγκεκριμένα αλλά μιας και από σύμπτωση με ρώτησες την ίδια μέρα που έψαχνα να βρω λίστα με όλους τους δίσκους που έχει ενορχηστρώσει ο Κώστας Γανωσέλης δεν μπορώ παρά να τον αναφέρω ως μια βασική μου επιρροή.
- Τα σχέδια σου για το καλοκαίρι; Μήπως θα δούμε και part 2 από τις “Μάσκες” στον Αρμενιστή Ικαρίας;
- Κατά πάσα πιθανότητα θα περάσω και από τον Αρμενιστή στη Ικαρία, το μόνο σίγουρο είναι ότι σκοπεύω να παίξω όσο το δυνατόν περισσότερο αυτό το καλοκαίρι.
